Η Γιορτή

Επειδή το σύστημα αλλάζει μόνο απο τα μέσα, έτσι κι εγώ επιστρέφω για λίγο καιρό στην Ελλάδα, με την ελπίδα να αλλάξω κι εγώ το σύστημα. Βέβαια μάλλον δε θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά οι εικόνες που θα δω θα είναι παρόμοιες με την παρακάτω:

Στο οβάλ τραπέζι στη σειρά καθιστοί
ο Θείος, η Θέια, οι γονείς, η αδερφή
κοιτάζουν το κρέας και το τυρί.
Το αξίζουμε όμως· είναι γιορτή!

Οι ίδιες κουβέντες θα γίνουν ξανά
και το κρασί μας θα πιούμε μετά
η Θεία θα μιλήσει για το Χριστό
κι ο Θείος για έναν μπεκρή κηπουρό.

Το πρώτο πιάτο θα γίνει καπνός
μαζί του κι ο κόκορας ο φουρνιστός
κι όση σαλάτα μείνει, κι αυτή,
έτσι, για χώνεψη, θα φαγωθεί.

Το επιδόρπιο θα έρθει μετά
και ο καφές, και τα λοιπά.
Στην τηλεόραση θα στήσουμε αυτί
να δούμε, πάλι, την Εκπομπή.

Για μία ημέρα θα είμαι κι εγώ
το παιδί της μαμάς το προσεχτικό
που πάντα ακούει τη συμβουλή
και δεν μπορεί να παρασυρθεί.

Palo Alto, Μάης 2006