Η τελευταία δοκιμασία

Ο τελευταίος καιρός, με πολλή πίεση στη δουλειά, επαγγελματικά και προσωπικά ταξίδια και τις γιορτές, σημαδεύτηκε από την τελευταία δοκιμασία:

Φροϋδικές αναμνήσεις με σήκωσαν και με φέραν
πουλί πληγωμένο στα πόδια σου
να τουρτουρίζω.
Να σε κοιτώ, να μην τολμώ
το δάχτυλό σου να αγγίξω.

Μεγάλωσα μέσα σε ιστορίες παράλληλες
πλανόδιο φάντασμα, να αθροίζω τις ζωές τών ανθρώπων
σα να 'ταν δικές μου ζωές
σα να 'ταν να δώσω εγώ το σύνθημα
για τη λήθη, την ύπαρξη, την ανυπαρξία.

Η κάμαρά μου, ένα μουσείο με φωτογραφίες
από αποκεφαλισμούς ποιητών
αναρριχήσεις επίδοξων κορασίδων
μετωπικές συγκρούσεις κι έπιπλα μοντέρνα.
Μια συλλογή για τα δικά μου γούστα.

Κι εσύ;
Ποια είσαι, και πώς περπατάς
μες στο ασύλληπτο πηγαινέλα
και πάνω απ'την άβυσσο ισορροπείς
σε μια χορδή τεντωμένη στη νότα Λα;
Φώναξα τα λυσσασμένα σκυλιά
και το μαχαίρι τού πειρατή απ'τη μαύρη θάλασσα
και τους όρισα να σε στολίσουν
για την τελευταία δοκιμασία.