Wednesday, December 17, 2008

Και μετά τη συγγνώμη, τι;

Τελικά ο φερόμενος ως πρωθυπουργός ανέλαβε «το μερίδιο των ευθυνών που αναλογεί στην κυβέρνησή του». Το ποιο είναι ακριβώς αυτό το μερίδιο, το έχει αποφασίσει ήδη ο κύριος «απάντησα ήδη», αλλά και η εξευτελιστική (όπως τη λέει ο Τζιμάκος) επιτροπή. Ωραία όλα αυτά, και γράφουν στην κάμερα, όπως και το χτύπημα του χεριού στο έδρανο, ή τα παρατεταμένα χειροκροτήματα. Οι βουλευτές επιτέλους ανακουφίστηκαν, και μπορούν να βγουν πλέον στα κανάλια, σχολιάζοντας τις δηλώσεις αυτές του επικεφαλής τους. Φυσικά ούτε λόγος για το ίδιο το σκάνδαλο, ούτε λόγος για το ότι ο φερόμενος ως Πρωθυπουργός μας θεώρησε, τουλάχιστον κατά τους τελευταίους 3-4 μήνες, ότι μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ (επαναλαμβάνω: μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ) είναι ασήμαντο θέμα.

Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι οι αόριστες δηλώσεις, αλλά το πρακτέο. Άραγε ο φερόμενος ως Πρωθυπουργός μας έμαθε τίποτε από το λάθος του; Τι μπορεί να γίνει τώρα για να διορθωθεί το λάθος αυτό, και τι για να μην επαναληφθεί; Στην υπόθεση των ομολόγων, άλλαξε τον τρόπο που επιλέγονται οι διοικητές των ταμείων. Ίσως να μην ήταν ό,τι πιο αποτελεσματικό, αλλά ήταν μια πρωτοβουλία. Τώρα; Θα τολμήσει μια πιο τίμια σχέση με την εκκλησία, ή πιο διαφανή διαχείρηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου; Χωρίς μια τέτοια κίνηση, το χτύπημα του χεριού στο έδρανο απλά υπενθυμίζει ότι πολιτκή είναι η τέχνη του να αρλουμπολογείς με αυτοπεποίθηση και πειστικότητα.

buzz it!

4 comments:

Anonymous said...

Αν είναι όλοι οι επίδοξοι πολιτικοί σωτήρες μας να μάθουν να κυβερνούν σωστά κάνοντας πειράματα στου κασιδιάρη το κεφάλι να μας λείπει το βύσσινο.
Τα λάθη τους είναι ολέθρια και κάποια απ΄αυτά μη αναστρέψιμα.

Καλημέρα grbelafonte

grbelafonte said...

Καλησπέρα pandora.

Προσωπικά δε θα αγοράσω το παραμύθι περί άγνοιας. Αλλά ακόμα κι έτσι, αλλάζει επί της ουσίας τίποτε; Από όσο ξέρω, εάν στο δικαστήριο δηλώσεις ότι αναγνωρίζεις το λάθος σου, μπορεί να σου αναγνωριστεί το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας, αλλά δε γλιτώνεις τη φυλακή.

Anonymous said...

Επομένως το ερώτημά σου στο τέλος αν θα τολμήσει ο Καραμανλής "μια πιο τίμια σχέση με την εκκλησία, ή πιο διαφανή διαχείρηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου" μόνο ως ρητορικό μπορώ να το εκλάβω.
Αφού δεν τρως το παραμύθι περί άγνοιας μιλάμε για σκοπιμότητα οπότε δεν δικαιούται δεύτερης ευκαιρίας. Εδώ μιλάμε για πολιτική και όχι για ποινικό δικαστήριο. Η ποινή της απομάκρυνσής του δεν μετριάζεται λόγω του ελαφρυντικού της μεταμέλειας η οποία όπως αντιλαμβάνεσαι δεν είναι και διόλου ειλικρινής!

grbelafonte said...

Όχι ακριβώς ρητορικό. Ο κ. Καραμανλής θα είναι πρωθυπουργός μας για κάποιο διάστημα ακόμα. Θα προτιμούσα αντί να βγάζει λόγους (οι πολυδιαφημιζόμενες "πρωτοβουλίες Καραμανλή"), να τολμήσει κάτι στην πράξη. Έστω και αν στο τέλος εγώ δεν τον ψηφίσω. Με πληγώνει να είναι η Ελλάδα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, και όταν με ρωτάνε τι κάνει ο Πρωθυπουργός μας να απαντάω «έβγαλε ένα λόγο στους δικούς του».