American Breakfast

Σήμερα για πρωινό έχει φρέσκο κουλούρι Θεσσαλονίκης και σταφιδόψωμο, κατευθείαν από το φούρνο τού Safeway. Προσέξτε και την ετικέτα στο λαβάς τυρί. Όπως φαντάζεστε, οι Αμερικάνοι δεν τα πάνε καλά με τα Γαλλικά. Αν προσπαθήσεις, για παράδειγμα, να τους δώσεις να καταλάβουν ένα Γαλλικό τοπωνύμιο χρησιμοποιώντας τη Γαλλική προφορά, έστω και στο περίπου, δεν έχεις καμία τύχη. Έχω διάφορες ιστορίες επάνω σε αυτό το θέμα, αλλά δεν είναι εύκολο να τις εξιστορήσω γραπτώς. Το μαχαίρι στη φωτογραφία είναι, φυσικά, από την Ελλάδα. Όσο κι αν έψαξα, δε βρήκα πουθενά μαχαίρι με λεπτή λάμα, για να κόβεις φρούτα και λαχανικά. Η καφετιέρα είναι γερμανική, και ο καφές mocha java από το "European style market" milk pail. Αυθεντικό american breakfast, με άλλα λόγια.

Γράψαμε όλοι, σχεδόν, οι μπλόγκερς για τον Ομπάμα πρόσφατα, θαυμάσαμε τους Αμερικανούς, συμμεριστήκαμε τις αγωνίες και τα οράματά τους. Αυτό όμως στο οποίο έχουν μείνει αιώνες πίσω είναι το φαγητό. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς με τι μανία τρέχουν άνθρωποι χωρίς οικονομικά προβλήματα σε δωρεάν μεσημεριανά με πίτσες της κακιάς ώρας, ή σάντουιτς από το Subway με δέκα φέτες ζαμπόν, μισή φέτα τυρί και ένα φύλλο μαρούλι. Για να μην αναφέρω και τα burgers που βγαίνουν έτοιμα ζυμωμένα από το εργοστάσιο, ή τα chicken nuggets σε σχήματα που μόνο από κοτόπουλο δεν μπορούν να προέρχονται. Και το πιο ακατανόητο είναι ότι ακόμα και άνθρωποι της επιστήμης, από τη φύση τους περίεργοι για τα πάντα, δεν αναρρωτιούνται τι θα γίνει αν αντικαταστήσουν την απαράδεκτη ετοιματζήδικη barbecue sauce με απλό λεμόνι, ή αν βάλουν μισή lb dressing στη σαλάτα αντί για μία lb. Το άλλο πάλι, που κάθε γεύμα πρέπει να περιλαμβάνει απαραιτήτως κρέας, κοτόπουλο, ή ψάρι; Συχνά τυχαίνει να πηγαίνω στο γραφείο με φακές ή φασολάδα σε ταπεράκι για το μεσημεριανό, και να με ρωτάνε αν είμαι vegetarian.

Αρκετές φορές αναρρωτιέμαι, συζητώντας και με άλλους Έλληνες, τι τύχες θα είχα αν άνοιγα τυροπιτάδικο στην Αμερική, ή έστω έναν φούρνο ελληνικού στιλ με τα κουλούρια και τα όλα του. Πιθανότατα δεν θα είχα και πολλές ελπίδες σε μια χώρα που πολλές οικογένειες πηγαίνουν με τα παιδιά τους το Σαββατοκύριακο για φαγητό στα McDonald's. Δε θα είχα ελπίδες σε μια χώρα που κανείς δεν καταλαβαίνει τη διαφορά τάξης μεγέθους που πετυχαίνεις στη νοστιμιά του φαγητού αν χρησιμοποιήσεις ελαιόλαδο. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η σπιτονοικοκυρά μου, που προσπαθούσε να με πείσει ότι το λάδι από κουκούτσια σταφυλιού (sic) που είχε αγοράσει είναι καλύτερο γευστικά και πιο υγειινό από το ελαιόλαδο.